پیمان شاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک – ساخت و تولید، دانشگاه تربیت م
امیرحسین بهروش - دانشیار، مهندسی مکانیک – ساخت و تولید، دانشگاه تربیت مدرس
مازیار لطفی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک – ساخت و تولید، دانشگاه تربیت م
سیدیاسر دریاباری - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک – ساخت و تولید، دانشگاه تربیت م

در این تحقیق به اثر طراحی فرآیند اکستروژن بر خواص فیزیکی و مکانیکی کامپوزیتهای چوب-پلاستیک پرداخته شده است. در تولید پروفیل های چوب پلاستیکی به طور معمول از دو روش می توان استفاده کرد. در یک روش ذرات چوب وگرانول های پلاستیک به طور مستقیم وارد فرآیند تولید محصول می شوند (تک مرحله ای)، در روش دیگر از مواد آماده شده ، گرانول چوب پلاستیک تولید گردیده و در مرحله دوم این گرانول ها برای تولید پروفیل استفاده می گردند (دومرحله ای). استفاده از هر دو روش، در صنعت معمول است ولی در مورد مزایا و معایب این دو روش کار علمی انتشاریافته صورت نگرفته است. نتایج تست مکانیکی حاکی از کاهش استحکام در روش دو مرحله ای نسبت به تک مرحله ای و افزایش استحکام در حضور عامل جفت کننده دارد. . این نتایج با توجه به کاربرد، تولید کننده را در انتخاب نوع فرآیند و دانستن نقش عامل جفت کننده یاری خواهد کرد.

اکستروژن کامپوزیت چوب پلاستیک – طرحی فرایند – خواص مکانیکی