مقدمه میزان حضور و نمایه شدن مجلات علوم پزشکی به عنوان نماد توسعه سلامت و بستر مناسب جهت ارایه جدیدترین نتایج تحقیقات در زمینه های مختلف علوم پزشکی در نمایه نامه های معتبر بین المللی تعیین کننده میزان مشارکت علمی یک کشور در سطح جهانی محسوب می شود. شاخص های کمی و کیفی علم سنجی به عنوان معیارهایی برای ارزشیابی ماحصل فعالیت های علمی به ویژه مجلات علمی نقش بسیار مهمی در رتبه بندی کشورها، دانشگاه ها، اعضای هییت علمی و پژوهشگران به کار می رود . هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه شاخص های علم سنجی مجلات علوم پزشکی ایران در دو پایگاه اسکوپوس و وب آو ساینس بود.روش بررسی این پژوهش به روش پیمایشی تحلیلی با استفاده از روش های علم سنجی انجام شد. داده های مربوط به 110عنوان مجله علوم پزشکی ایران در پایگاه های استنادی اسکوپوس و وب آو ساینس در هفته اول فروردین ماه 1397 گردآوری شد. سپس شاخص های علم سنجی ضریب تاثیر(دو ساله و پنج ساله)، شاخص هرش(دو ساله و پنج ساله)، شاخص جی(دو ساله و پنج ساله)، شاخص فوریت،
تاثیر استنادی و شاخص استناد به ازای سال مجلات از طریق جایگذاری فرمول شاخص های علم سنجی به صورت دستی محاسبه شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSv.20 و آزمون های آماری تی مستقل ، من ویتنی و تی دو هتلینگ مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت.یافته ها میانگین شاخص های علم سنجی محاسبه شده به صورت دستی مجلات علوم پزشکی ایران در پایگاه استنادی وب آو ساینس بجز در
شاخص ضریب تاثیر دو ساله و شاخص فوریت بیشتر از پایگاه استنادی اسکوپوس بود(05/0p< ). مقایسه شاخص های علم سنجی مجلات مشترک در این دو پایگاه استنادی نشان داد که میانگین شاخص های علم سنجی مجلات مشترک در پایگاه استنادی اسکوپوس به جز در شاخص های هرش و جی پنج ساله بیشتر از پایگاه استنادی وب آو ساینس بود( 05/0p<). سایر یافته های مطالعه حاکی از آن است که میانگین شاخص های علم سنجی مجلات مشترک بیشتر از مجلات غیر مشترک است. یافته های این پژوهش، همبستگی مثبت و معنی داری بین شاخص های علم سنجی مجلات را در دو پایگاه استنادی تایید کرد. نتیجه گیری با توجه به بین رشته ای بودن پایگاه اسکوپوس روند کمی نمایه شدن مجلات در پایگاه اسکوپوس هم از سابقه زمانی و هم از رشد بیشتری نسبت به پایگاه وب آوساینس برخوردار بوده است. همچنین نتایج نشان داد بین رشته ای بودن و میزان رویت پذیری بیشتر می تواند بر دریافت میزان استناد و به تبع آن ارتقای شاخص های علم سنجی تاثیر داشته باشد.