تاثیر قصه های قرآن بر شادکامی و سخت رویی روانشناسی دختران

زمینه و هدف: مقدمه و هدف: قصه گویی در طول تاریخ مورد علاقه و توجه بشر بوده و برای او جذابیت و کشش خاصی-داشته است. به همین دلیل، قصه یکی از ابزارهای مهم اصلاح رفتار محسوب می شود. قرآن کریم نیز به نیاز بشر و گرایش او به قصه توجه نشان داده و با تاکید بر علایق طبیعی انسان بسیاری از مباحث ظریف اعتقادی، اجتماعی و اخلاقی را در قالب زیباترین داستان ها طرح و ارایه می نماید. این پژوهش با هدف تاثیر قصه های قرآن بر شادکامی و سخت رویی روانشناسی دانشجویان انجام گرفت. مواد و روش ها: جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور واحد گناباد است که در سال تحصیلی 95-96 مشغول به تحصیل می باشند. در این پژوهش 30 دانشجو با نمونه گیری تصادفی در دسترس بعنوان حجم نمونه تحقیق انتخاب شدند. نمونه گروه آزمایش 15 نفر از دانشجویانی که در جلسات معنویت به صورت داوطلب شرکت کرده اند را شامل می باشد. نمونه گروه کنترل 15 از دانشجویان که در جلسات معنویت شرکت نکردند (از بین دانشجویان دانشگاه بصورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند) را شامل می باشد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه تحت تاثیر متغیر مستقل داستان ها و قصه های قرآن قرار گرفتند اما گروه کنترل تحت هیچگونه مداخله ای قرار نگرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه سخت رویی کوباسا استفاده شد. یافته ها: این پژوهش نشان داد که میانگین نمرات شادکامی و سخت رویی روانشناسی در پس آزمون گروه آزمایش به طور معنا داری از میانگین نمرات پس آزمون در گروه کنترل بالاتر است. نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود که داستانها و قصه های قرآن در ارتقای سطح شادکامی و سخت رویی روانشناسی دانشجویان موثر است.

Keywords:

قصه های قرآن , داستان گویی , شادکامی , سخت رویی روانشناسی