بررسی نقش تعدیل گری سلامت اداری در رابطه ویژگی های شخصیتی بر موفقیت شغلی (مورد مطالعه: مدیران شرکت برق منطقه ای خراسان)

موفقیت شغلی مفهومی ارزیابی کننده و رابطه ای است که بین پیشرفت کنونی فرد و ایده آل های آینده اش در زمینه اشتغال وجود دارد. محققان نشان داده اند ویژگی های شخصیتی از عوامل اصلی پیش بینی کننده موفقیت و عملکرد مطلوب شغلی است. هدف پژوهش حاضر، تعیین تعدیل گری سلامت اداری در رابطه ویژگی های شخصیتی مدیران شرکت برق منطقه ای خراسان بر موفقیت شغلی آنان بوده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران شرکت برق منطقه ای خراسان بوده که طبق آخرین آمار ارایه شده، 81 مدیر در این شرکت مشغول به فعالیت بوده اند و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 68 نفر محاسبه شده که پرسشنامه ها به صورت تصادفی در اختیار پاسخ دهندگان قرار گرفته است. برای پرسشنامه مورد استفاده در تحقیق و همچنین تمامی ابعاد تشکیل دهنده آنها، ضریب پایایی آلفای کرونباخ بزرگتر از 7 / 0 بوده که نشان از قابلیت اعتماد بالای ابزار تحقیق داشته است. و برای تحلیل داده های پرسشنامه از نرم افزار spss استفاده شده و نیز شاخص های چولگی و کشیدگی نرمال بودن داده ها را نشان داده و برای اثبات فرضیات تحقیق نیز از آزمون های پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. نتایج حاصل از این آزمون ها نشان داده است که بین چهار بعد ویژگی های شخصیتی نیو و موفقیت شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشته است و با توجه به مقدار ضریب همبستگی می توان چنین نتیجه گیری نمود که شدت ارتباط بین ویژگی شخصیتی باز بودن و موفقیت شغلی شدیدتر از ارتباط بین سایر ابعاد تشکیل دهنده این متغیر با موفقیت شغلی است و ویژگی شخصیتی هیجانی بودن، دارای بیشترین رابطه بوده است. همچنین نتایج نشان داد که سلامت اداری در رابطه بین ویژگی شخصیتی برونگرا و موفقیت شغلی دارای نقش تعدیل گر نمی باشد بر این اساس، سلامت اداری دارای نقش تعدیل گر در رابطه بین چهار ویژگی شخصیتی نیو (هیجانی بودن، باز بودن، موافق بودن و باوجدان بودن) است. لازم به ذکر است که سلامت اداری به همراه ویژگی شخصیتی باوجدان بودن با ضریب ( 13 / 0)، دارای بیشترین میزان تعدیل کنندگی بوده است.

Keywords:

موفقیت شغلی , شخصیت , ویژگی های شخصیتی , سلامت اداری