مجید منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی مکانیک دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهرکرد
عبدالرضا کبیری عطاآبادی - استادیاردانشکده علوم و مهندسی دریایی دانشگاه صنعتی مالک اشتر
حسین گلستانیان - استادگروه مهندسی مکانیک دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهرکرد

از دیدگاه مهندسی دغدغه اصلی در انتخاب یک ماده مناسب برای یک سازه با کاربرد خاص، جلوگیری از شکست ماده یا سازه در حین عمر طراحی آن است. بنابراین نیاز به شناخت مکانیزم های تخریب حین کار سازه و توانایی پیش بینی عمر سازه در مرحله ی طراحی احساس میشود. کامپوزیت ها به دلیل مکانیزم های مختلف آسیب و تفاوت در رشد و تاثیر آن ها بر یکدیگر، نسبت به فلزات دارای پیچیدگی بیشتری می باشند. در این تحقیق یک مدل خستگی مبتنی بر آسیب پیوسته بانام کاهش سختی برای پیش بینی عمر خستگی یک تیر ɪ شکل ارایه شده است. در مدل ارایهشده بهطور هم زمان به محاسبه کاهش استحکام، کاهش مدول الاستیک و افزایش پارامتر آسیب پرداخته شده است. در این راستا، از زیر برنامه UMAT و نرم افزار آباکوس استفاده شد. همچنین اعتبار سنجی مدل با مقایسهی نتایج با مقادیر ارایهشده در مقالات موجود صورت گرفته که نتایج به دست آمده تطابق خوبی را با مراجع داشت.

تیر کامپوزیتی، خستگی، رشد آسیب، تعیین عمر، مدل آسیب پیشرونده