بررسی شکل پذیری جوش لیزری دو ورق فولادی st14 و st37

امروزه صنایع مختلف با توجه به بازارهای رقابتی و جلب بشتر رضایت مشتری سعی میکنند با استفاده از تکنولوژیهای پیشرفته کیفیت و دیگر شاخصه های تولید محصولاتشان را بهبود دهند. جوشکاری لیزری دو ورق که جنس ، پوشش و یا ضخامت متفاوتی دارند یکی از روشهای نوین جوشکاری است که به لحاظ کیفیت و استحکام جوش بهتر مورد توجه صنایع مختلف قرار گرفته است. با استفاده از این تکنولوژی علاوه بر اینکه کیفیت و استحکام جوش بالا است شاخصه هایی مانند کاهش هزینه تولید ، افزایش استحکام نسبت به وزن، افزایش ایمنی محصول و مخصوصاً کاهش وزن محصول نیز برای صنایع مربوط به سیستمهای حمل و نقل قابل بهبود میباشد. با وجود مزایای فراوانی که جوشکاری لیزری درورقهای ترکیبی ١ دارند .مسئله مهم در استفاده از این نوع ور قها بحث شکلدهی این ور قها است، لذا در این تحقیق شکل پذیری ورقهای ترکیبی با جنس یکسان st14 و نسبت ضخامتهای متفاوت 0/8 (1-0/8) ، 0/6 (1/2-0/8) و 1/2(1/2-1) و همچنین ورقهای ترکیبی با ضخامت یکسان ولی جنسهای متفاوت st14,st37 که با جوش لیزر به هم متصل شدهاند با استفاده از نمودار حد شکل پذیری مورد بررسی قرار گرفته است . در این تحقیق علاوه بر مشخص شدن حد شکل پذیری این ورقها مشاهدات تجربی نشان میدهد که شکل پذیری ورقهای ترکیبی که به هم جوش داده شده اند نسبت به ورقهای فلز پایه کمتر شده و همچنین شکل پذیری ورقهای ترکیبی با نسبت 0/6(1/2-0/8) نسبت به سایرورقهای ترکیبی فولادی st14 آزمایش شده کمتر میباشد. این به معنی کاهش شک لپذیری با افزایش در اختلاف ضخامتها می باشد.