تحلیل غیرخطی اتصال تیر- ستون بتنی دارای نقص لرزهای به روش اجزای محدود

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 308

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCCICI07_029

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

Abstract:

علیرغم پیشرفت هایی که در مطالعات اخیر در زمینه اتصالات به دست آمده است، رفتار اتصالات تیر-ستون گوشه ساختمان که دارای نقص لرزه ای هستند، هنوز به طور کامل شناخته شده نیست و متغیرهای زیادی برای تعیین مقاومت و شکل پذیری چنین اتصالاتی باید بررسی شود. همچنین توصیه ACI-ASCE Committee352 در مورد اتصالات به طور ویژه به بیان نیاز تحقیق بیشتر برای شناخت رفتار اتصالات موجود که دارای نقص لرزه ای هستند، می پردازد. با وجود اینکه تا کنون مطالعات آزمایشگاهی بسیاری طراحی و انجام شده است، حتی جامع ترین آنها نمی تواند تعداد زیادی از متغیرهای شرکت کننده در عملکرد اتصال را به طور کامل پوشش دهد. به علاوه مطالعات آزمایشگاهی که در مقیاس واقعی انجام می شوند، هزینه های مالی و زمانی زیادی را تحمیل می کنند. شبیه سازی عددی یک ابزار مکمل قدرتمند را برای مختصر و مفید کردن تحقیقات آزمایشگاهی با تشخیص بعضی از چالش های پیش رو فراهم می آورد. در این تحقیق، رفتار یک اتصال یکطرفه خارجی تیر-ستون بتن مسلح واقع در گوشه ساختمان، که جزییات لرزه ای در آن رعایت نشده است، به صورت عددی بررسی شده است .ن قص لرزهای موجود در این اتصال، فقدان میلگرد عرضی در هسته اتصال می باشد. بار ثقلی وارد بر اتصال به مقدار 0/25 ظرفیت محوری ستون، به ستون اعمال شده است در حالی که بار جانبی آن طی دو مرحله به صورت بارهای چرخه ای به انتهای تیر وارد شده است. برای شبیه سازی رفتار بتن، مدل بتن آسیب دیده خمیری (Concrete Damaged Plasticity) و برای شبیه سازی رفتار فولاد یک مدل دوخطی با سختشوندگی سینماتیک استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل عددی به وسیله نتایج آزمایشگاهی ارایه شده توسط پانتلیدس و همکاران صحت سنجی شده است. در نهایت تطابق خوبی بین نتایج عددی و آزمایشگاهی مشاهده شد. این نتایج بیانگر شکل پذیری ناکافی این اتصال در مقایسه با اتصالات طراحی شده مطابق با آیین نامه های امروزی است که ضوابط لرزه ای در آنها رعایت شده است.

Keywords:

Authors

فریدون رضایی

استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا

صادق پوربهار

دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا