بررسی زمان شروع ترک های ناشی از جمع شدگی خمیری در رویه های بتنی حاوی انواع افزودنی های معدنی

رویه های بتنی به دلایل متعددی مورد توجه روز افزون قرار گرفته اند که از جمله آن می توان به صلبیت بالا، رفتارعالی در برابرخستگی، طول عمر بالا، مقرون به صرفه بودن از لحاظ اقتصادی و زیست محیطی اشاره نمود. از طرفی با توجه به نسبت سطح به حجمبالا در این رویه ها از جمله مخاطراتی که این رویه ها را تهدید می نماید جمع شدگی خمیری و ترک های ناشی از آن می باشد. دراین تحقیق به بررسی زمان شروع ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری در بتن های خودتراکم و معمولی با ترکیبات مختلفشامل متاکایولین و میکروسیلیس پرداخته شده است. بتن های مورد آزمایش در قالب هایی بر اساس استاندارد ASTM C1579 ریخته می شود و در اتاقک تبخیر که در آن دما و رطوبت و سرعت باد ثابت است قرار داده می شود سپس تغییرات بتن تازمان شروع ترک خوردگی مورد بررسی قرار می گیرد. بر اساس نتایج بدست آمده زمان شروع ترک خوردگی در رابطه با بتن هایخودتراکم و بتن های معمولی بسته به شرایط مختلف طرح مخلوط متفاوم است. دلیل اصلی ایجاد این اختلاف را می توان تفاوت درظرفیت کششی و میزان آب انداختگی بتن ها دانست نتایج نشان می دهد به دلیل ظرفیت کششی بالاتر، بتن های خودتراکم حاویافزودنی های معدنی ازقبیل متاکوایولین و میکروسویلیس در نرخ تبخیر بالا دچار ترک خوردگی نشدند. بتن معمولی حاویمیکروسیلیس زودتر از سایر نمونه ها ترک خورده است این در حالی است که بتن معمولی با نسبت آب به سیمان 0.5 دیر تر از سایرنمونه ها ترک خورده است علی رغم این که مساحت ترک های ایجاد شده در آن در مقایسه با سایر نمونه ها بالاتر است.

Keywords:

ترک های خمیری , بتن خود تراکم , افزودنی های معدنی , رویه های بتنی