نعیم عباس زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه میبد، یزد
سیدطاها طباطبایی عقدا - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی- واحد خلیج فارس، بندرعباس

پلی اتلین ترفتالات (PET) نوعی پلیمر است که در تولید فیبرهای پلیمری، بطری لاکی و پلی استر مهندسی بیشتر کشورهای سراسر جهان، مورد استفاده قرار می گیرد. کاربرد گسترده این پلیمر در صنایع بسته بندی غذایی و تجزیه بلند مدت این نوع مواد نخاله در طبیعت، محققان سراسر دنیا را ترغیب کرده تا راه های جدیدی برای بازسازی و استفاده مجدد آن پیدا کنند. در این مقاله، به کمک رویکردهای جامع تری در مقایسه با مطالعات پیشین، تاثیرات 5 درصد، 10 درصد و 15 درصد جایگزینی ماسه با ذرات فرآورده PET مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، نمونه های مکعبی با خواص فیزیکی بتن تازه مورد ارزیابی قرار گرفته است. علاوه بر این، نمونه های بتن عمل آورده شده در شرایط استاندارد در برنامه آزمایشی برای بدست آوردن خواص مکانیکی، مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد PET تاثیر زیادی در پایین آوردن وزن نمونه ها داشته. در نمونه های 5 درصد حاوی ذرات PET کاهش مقاومت ناچیز بوده ولی در نمونه های 10 الی 15 درصد به کاهش تا حدود 9/6 درصدی از مقاومت نمونه اولیه رسیدیم.

پلی اتلین ترفتالات ، بتن ، مقاومت ، جذب آب ، محیط زیست