سارا زنجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه عمران سازه, دانشکده فنی و مهندسی واحد تهران جنوب, دانشگاه آزاد اسلامی, تهران, ایران
عطا حجت کاشانی - عضو هیات علمی گروه عمران سازه, دانشکده فنی و مهندسی واحد تهران جنوب, دانشگاه آزاد اسلامی, تهران, ایران

با توجه به هزینه قابل ملاحظه نوسازی مجدد سازه ها‚ در سال های اخیر مسیله تقویت و ترمیم سازه های ضعیفو خسارت دیده‚ در سطح وسیعی مطرح شده است. یکی از روش های نسبتا جدید تقویت اجزاء بتنی تقویت شدهمحصور شدگی مناطق تحت تنش و برش با CFRP است. این روش تقویت به علت وضعیت مواد کامپوزیتی نظیر وزن سبکشان و رفتار الاستیک خطی تا نقطه گسستگی و مقاومت کششی خیلی بالا و مدول الاستیسیته بالا‚مقاومت در برابر خوردگی‚ مقاومت بالا نسبت به خستگی و... خیلی مرسوم گردیده اند. در هنگام مقاوم سازی یکسازه با استفاده از مصالح FRP به صورت غیر پیش تنیده‚ اغلب استفاده کامل از ظرفیت مصالح FRP امکان پذیر نیست. این مسیله در کنار قیمت نسبتا بالای این مواد‚ گاه تعادل مناسبی را از لحاظ درصد تقویت و هزینه مصرفی ایجاد نمی کند. لذا پیش تنیده کردن الیاف CFRP نقش بسزایی در استفاده مطلوب از این مصالح داشته است. حال پرسش دیگری مطرح میگردد که پیش تنیدگی تا چه درصدی باعث افزایش ظرفیت نهایی و سختی تیرهای بتن مسلح می گردد. در این مقاله با استفاده از نرم افزار ABAQUS پنج نمونه تیر بتن مسلح با تنش اولیه پیش تنیدگی 250، 750، 1052، 1250 و MPa1750 تحت الگوی بارگذاری چرخه ای قرار گرفتند. در بین این تیرها، تیر با درصد پیش تنیدگی MPa42.1%1052، تنش گسیختگی بیشترین درصد افزایش را در مقاومت نهایی و قابلیت استهلاک انرژی تیر داشته است.

تیرهای بتن مسلح، CFRP، درصد پیش تنیدگی، ظرفیت نهایی، قابلیت استهلاک انرژی، بارگذاری چرخه ای