بررسی عملکرد بتن های دوجزیی و سه جزیی در برابر نفوذ کلرید در بتن

سالها است که دوام بتن به عنوان اساسی ترین مسیله در بهره برداری سازه های بتنی و همچنین اثرات اقتصادی در بخش ساخت و ساز مطرح می باشد. در سازه های دریایی، نفوذ یون کلرید در بتن، مهم ترین عامل در خوردگی میلگردهای فولادی می باشد و از زمان شروع خوردگی میلگردها جهت تعیین عمرمفید بهره برداری سازه های بتن مسلح استفاده می شود. به همین جهت می توان با بهبود خواص دوامی بتن در محیط های خورنده، عمرمفید سازه های بتنی را افزایش داد. ویژگی های اصلی دوام مستقیما تابع تعداد، نوع، اندازه، توزیع و نحوه ارتباط منافذ در خمیرسیمان سخت شده می باشند. در تعیین نفوذ یون کلرید محلول در آب، مهم ترین پارامتر اندازه گیری ضاریب انتشار یون کلرید در بتن می باشد. آزمایش های متعددی برای تعیین ضریب انتشار کلرید در بتن ارایه شده است. آزمایش مهاجرت سریع کلرید (RCMT)، روشی است که با استفاده از ایجاد اختلاف پتانسیل در محلول های حاوی سدیم کلرید و سدیم هیدروکسید در دو سوی آزمونه بتن باعث نفوذ کلرید در بتن می شود. این آزمایش با استفاده از عمق نفوذ کلرید در آزمونه بتنی، ضریب انتشار کلرید را در حالت ناپایدار و با درنظر گرفتن فرضیاتی محاسبه می کند. ضریب انتشار کلرید در بتن وابسته به تعداد، حجم منافذ مویینه و محتوای شیمایی محلول منفدی است. بنابراین با افزودن مواد افزودنی شیمایی نظیر پوزولان های دوده سیلسی و یا خاکستربادی می توان مقاومت بتن در برابر نفوذ کلرید در بتن را افزایش داد. از سوی دیگر هر کدام از این دو پوزولان ممکن است ضعف هایی در کارایی و روانی بتن تازه و یا نرخ پایین در کاهش نفوذپذیری کلرید در سنین کوتاه مدت بتن داشته باشند. با استفاده توامان دوده سیلسی و خاکستربادی، بهبود عملکرد بتن در برابر نفوذ یون کلرید نشان داده شده است.

Keywords:

بتن , دوام , نفوذپ یری , کلرید , دوده سیلیسی , خاکستربادی , بتن سه جزیی , عمرمفید