مبین فرهانی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مخابرات-سیستم دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر مجلسی ،
محسن عشوریان - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر مجلسی
فرهاد مصری نژاد - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر مجلسی

در سیستم های دیجیتال، ازتکنیکهای مدولاسیون چندحاملی به خصوص سیستم تقسیم فرکانسی عمود برهم(ODFM)1 استفاده میشود. در سیستم OFDM داده به N استریم، تقسیم میشود که به صورت مستقل و موازی روی حاملهای بسیار نزدیک به هم در فرستنده مدوله میشوند. به علت این طبیعت سیگنال OFDM،که یک سیگنال5 ترکیبی از حاملهای بسیار زیاد است، و حاملها، ممکن است پیکهای دامنه بلندی داشته باشند و حتی در لحظاتی شاید، همپوشانی داشته یا حذف شوند، پیک توان در مقایسه با توان متوسط سیگنال زیاد میشود. پارامتری که میتواند یک ایده سریع از اینکه چقدر تغییرات و ضربه های شدید در شکل موج در حوزه زمان ایجاد میشود را نشان دهد و نسبت بین مقدار پیک دامنه سیگنال به مقدار موثر را نشان دهد، ضریب کرست است. از این رو در این مقاله به محاسبه و بررسی ضریب کرست با دو روش بنامهای، رویکرد حامل و رویکرد(روش) انولاپ پرداخته شده است. از رویکرد حامل، در زمان بررسی ابعاد المانها استفاده میشود، و با لحاظ کردن حداکثر ولتاژ، مشخصات دی الکتریکهای مورد نیاز المانها محاسبه میشود. همچنین رویکرد انولاپ، زمانی که عملکرد یک آمپلی فایر RF و یا مبدل های دیجیتال به آنالوگ در باند پایه، مورد بررسی قرار میگیرد اهمیت پیدا میکند با توجه به بررسی روشهای موجود محاسبه ضریب کرست میتوان گفت که مقدار حاصل از رویکرد انولاپ برای کریر سینوسی به میزان 3,01dB از رویکرد حامل، کمتر است. درنتیجه مقادیر ضریب کرست به تنهایی معنایی ندارد و به نحوه محاسبه و همچنین مورد استفاده آن بستگی دارد.

ضریب کرست ، رویکرد حامل، روش انولاپ