حسین رحیمی - عضو هیات علمی دانشگاه علم و هنر یزد
ابوالقاسم رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مالی و مدیریت ریسک دانشگاه علم و هنر یزد

گرچه توجه زیادی ازسوی پژوهشگران متوجه بهره وری ساخت بوده است، تلاش های پژوهشی کمی بطورخاص بهره وری را در زمینه چرخه مدیریت بهره وری ارزیابی کرده اند. در نتیجه، هنوز کمبود شاخص های مفید برای تعیین اینکه چه مواردی می بایست برای دستیابی به بیشترین سود در مدیریت بهرهوری اولویت و ارتقا یابند وجود دارد. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین مشوق های مالی و بهره وری نیروی انسانی شرکتها می باشد. این تحقیق با توجه به ماهیت، از نوع تحقیقات کاربردی است، زیرا هدف آن توسعه دانش و آگاهی در زمینه مشوق های مالی و بهره وری نیروی انسانی شرکتها است. همچنین از نظر روش توصیفی-پیمایشی است. از آنجایی که این تحقیق در یک محیط واقعی انجام شد، جزو تحقیقات میدانی به شمار می آید. در راستای دستیابی به اهداف تحقیق شش فرضیه تدوین شد که نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد بین بهره وری نیروی انسانی و فضای کار مشارکتی رابطه معنی دار وجود دارد. ایجاد انگیزش از طریق دریافتی غیر ثابت و فزاینده برای کارکنان موجب افزایش بهره وری خواهد شد. داشتن مهارت، توان و آمادگی و آموزش آنها به کارکنان موجب بالا رفتن بهره وری میگردد. دادن بازخور مستمر به کارکنان موجب بالا رفتن بهره وری میگردد. شناخت کارکنان از شغل و آگاهی از شرح شغل و نحوه انجام کار موجب بالا رفتن بهره وری میگردد. حمایت مدیر از کارمند و داشتن امنیت شغلی موجب بالا رفتن بهره وری میشود

بهره وری، مدیریت بهره وری، مشوق های مالی