حمزه شاهرجبیان - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه بیرجند
محمدرضا دشت بیاض - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه بیرجند
حسین فرسی - استادیار، دانشکده شیمی، دانشگاه بیرجند

نانوکامپوزیتهای زمینه پلیمری دستهای از کامپوزیتها با پرکنندههای نانومتری هستند که به خاطر خواص مطلوب وسبکی وزن نسبت به فلزات در صنایع مختلف مانند هوافضا، اتومبیل و غیره کاربرد فراوانی پیدا کردهاند. در این تحقیق مقادیر مختلف نانوپودر آلومینا ( 2 ، 5 ، 8 درصد وزنی مطابق با 0/56 ، 1/41 و 2/26 درصد حجمی) با قطر متوسط 45 نانومتر به ماتریس پلیمری از نوع اپوکسی اضافه شده است. نانوکامپوزیت توسط همزنهای High shear تهیه شدند. نمونه های تست کشش و شارپی تهیه شده و اثر درصد نانوپودر روی خواص مکانیکی نانوکامپوزیتها بررسی شد. خواصی ازقبیل مدول یانگ با افزایش درص نانوپودر افزایش پیدا کرد و خواصی از قبیل استحکام نهایی، تنش نهایی و انرژی ضربه نانوکامپوزیت نسبت به پلیمر معمولی کاهش پیدا کرد. نمونه های تست کشش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف رامان آنالیز شدند از SEM برای بررسی سطوح شکست و از طیف رامان برای بررسی استحکام فاز واسط در نانوکامپوزیت استفاده شد. نتایج تستهای مکانیکی و طیف رامان نشان داد نمونه 5% وزنی آلومینا نسبت به بقیه نمونه های نانوکامپوزیت خواص مکتنیکی بهتر و فاز واسط قویتری داشت.

نانوکامپوزیت زمینه پلیمری، اپوکسی، آلومینا، فاز واسط