ریحانه سیگارچی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آیت ا...آملی
اتابک وثوقی - کارشناسی گفتار درمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
مهدی قدرتی - استادیار، عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور قزوین

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین شدت اتیسم والدین کودکان مبتلا به اتیسم و علایم مرضی کودکان آنان، اجرا گردید. پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه والدین دارای کودکان 4 تا 11 ساله ی مبتلا به اتیسم مراجعه کننده به کلینیک ذهن زیبا و انجمن اتیسم تهران در سال 1392 بود. با استفاده از نمونه در دسترس تعداد 200 والد به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه علایم مرضی کودکان (CSI-4) و پرسشنامه بهره اتیسم بودند. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نشان دادند که والدین کودکان مبتلا به اتیسم خود در خصلت های اتیستیکی نمرات بالایی کسر کردند و بین شدت اتیسم والدینبا اختلال اتیسم کودک رابطه معنادار برقرار بود. همچنین بین شدت اتیسم والدین با علایم مرضی کودکان اتیسم در اختلالاتی چون بیش فعالی و کاستی توجه، اختلال رفتار، تیک، وسواس، اسکیروفرنی، بی اختیاری ادرار و مدفوع، هراس اجتماعی و اختلال اضطرابی رابطه معنادار یافت شد. با این حال بین شدت اتیسم والدین و اختلالاتی چون افسردگی، اضطراب جدایی و اختلال رفتار مقابله ای رابطه وجود نداشت. این یافته ها شواهدی در زمینه مشکلات و ضعف والدین کودکان مبتلا به اتیسم در شاخص های اتیستیکی و رابطه این نقص ها با سلامت روان کودکان مبتلا به اتیسم را فراهم می آورد.

شدت اتیسم، اتیسم والدین، کودکان مبتلا به اتیسم، علایم مرضی، طیف اتیسم