تحلیل پتانسیل تابشی خورشید در مناطق خشک و نیمه خشک ایران مرکزی با استفاده از داده های دورسنجی

ایران کشوری است با تعداد روزهای آفتابی زیاد که از نظر مقدار دریافت انرزی تابشی خورشید در شمار مناسب ترین کشورهای جهان محسوب می شود. به دلیل محدود بودن انرزی فسیلی و صرفه جویی برای نسل های آتی بایستی به دنبال جایگزینی و استفاده از انرزی تجدیدپذیر همچون انرزی خورشیدی بود. رویکردهای متعددی جهت محاسبه رخدادهای تابشی خورشیدی به دو صورت کامپیوتری و دستی برای هر مکان زمینی مشخص شده اند. برخی از روش ها جهت تعیین مناطق مستعد تابشی نیاز به داده های زمینی مشخص دارند، اما برخی دیگر از روش های بدون نیاز به داده های واقعی بازتاب تابشی را برآورد می کنند. لذا هدف از این پژوهش تابشی خورشید در قسمتی از مناطق مرکزی ایران می باشد که با استفاده از تحلیل آمایشی فضایی شاخص های آلیبدو، روشنایی LST، NDVI سبزینگی و رطوبت انجام گرفت. بدین منظور از تصاویر سنجنده OLI مورخ 2015/05/17 استفاده شد. در این راستا مقادیر شاخص های مزبور از طریق اعمال توابع بر روی تصویر ماهواره ای سال 2015 محاسبه شد. سپس نقشه مربوط به هر شاخص استانداردسازی، و نقشه پتانسیل سنجی از میانگین گیری کل شاخص ها حاصل شد. در پایان نقشه پتانسیل سنجی نیز برحسب مقدار تخمینی تابش خورشیدی به پنج کلاس شامل بسیار نامناسب نامناسب، متوسط، مناسب، بسیار مناسب تقسیم بندی گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل تناسب تابشی نشان داد که 3035/37 کیلومتر مربع از مساحت منطقه که شامل قسمت هایی از بخش مرکزی قم، بخش هایی از گرمسار و غرب بخش آران و بیدگل نسبت به سایر مناطق از دما، روشنایی و میزان البیدوی بیشتری برخورارند و به عنوان مناسب ترین مناطق جهت استقرار نیروگاه های خورشیدی و بهره برداری از انرزی تابیشی پیشنهاد می شوند.

Keywords:

توان تابشی , آلبدو , روشنایی , LST , دورسنجی , ایران مرکزی