علی ایزدی - دکتری حقوق بین الملل از دانشگاه تهران

امروزه، حقوق بین الملل صرفا به تنظیم روابط دولت ها نمی پردازد و حقوق زیادی را برایاشخاص به رسمی شناخته است. با وجود این، متناسب با اعطای این حقوق، سازوکار اجرایآنها در سطح بین الملل ایجاد نشده است. جامعه بین الملل به علت فقدان اقتدارات مرکزی اعماز اجرایی، تقنینی و قضایی ساختار نامتمرکزی دارد و در فقدان عوامل اجرایی مرکزی، حقوقبین الملل به شدت متکی به اقدامات نهادهای حقوق داخل است. از این میان، دادگاه هایداخلی کشورها از بهترین ابزارهای اجرای حقوق بین الملل هستند. دستگاه قضایی مستقل از قوه مجریه که از استانداردهای بین المللی برخوردار باشد مسلما بهترین مرجع برای تفسیر، اجرا و توسعه حقوق بین الملل است. پژوهش حاضر در صدد است رویه ها و رویکردهای محاکم ملی کشورها در اجرا و توسعه حقوق بین الملل را مورد بررسی قرار دهد.

حقوق بین الملل عرفی، دوگانگی حقوقی، رویکرد فراملی، رویکرد ملی، معاهده، یگانگی حقوقی