علی احمدپناهی - استادیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

ملاحظه هنجارهای اخلاقی - اجتماعی و روان شناختی در اشتغال زنان، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. مصونیت بخشی به زنان در حوزه اشتغال و تولید، نیازمند تدابیر و سیاست گذاری عالمانه و واقع بینانه است. هدف پژوهش حاضر، معرفی راهبردهای مهم و اساسی اخلاقی - روان شناختی و اجتماعی در رابطه با مصونیت بخشی نسبت به اشتغال زنان است. سوال اساسی این است که راهبردهای اخلاقی و اجتماعی و روان شناختی که می تواند آسیب های ممکن در حوزه اشتغال زنان را کاهش دهد چیست پژوهش حاضر از تحقیقات کیفی است و با روش توصیفی - تحلیلی و استنباطی، ضمن اشاره به نگاه اسلام به اشتغال زنان، به مهم ترین راهبردهایمصونیت زنان در حوزه اشتغال و تولید م یپردازد. با تتبع و ژرف اندیشی در گزاره های اسلامی، روشن م یشود که نقش اولیه و اساسی زنان، اشتغال به معنای مصطلح نیست و تشویقی برای اشتغال زنان در گزار ه های دینی وجود ندارد. اگر چنانچه اشتغال زنان به دلایل مختلف مورد نیاز باشد، بایستی در چارچوب هنجارهای اخلاقی و اسلامی باشد. عدم ملاحظه هنجارهای اخلاقی، غفلت از ظرفیت های روا نشناختی زنان، کم ارزش انگاری نسبت به نقش های اولیه و اصلی زنان و اغماض به بهداشت روانی زنان در محیط اشتغال و تولید، می تواند مهم ترین آسیب ها را برای زنان و بالتبع، برای خانواده و جامعه ایجاد نماید

جنسیت، اشتغال، مصونیت بخشی، هنجارهای اخلاقی، تعارض خانواده - کار، اشتغال زنان