محمدصالح طیب نیا - هییت علمی دانشکده اهل بیت ع دانشگاه اصفهان
حوریه ربانی اصفهانی - دانشجوی دکتری رشته مطالعات زنان، دانشگاه تربیت مدرس،تهران،

سازمان های غیر دولتی NGO پدیده ای جدید در حیات اجتماعی جوامع غربی محسوب می شوند که رشد شتابان آن ها، از نیمه دوم قرن بیستم و در پی مسایل ناشی از جهانی شدن آغاز شده است. این سازمان ها، به دنبال بسیج نیروی مردمی و داوطلب برای بهبود وضعیت جامعه، رفع کاستی ها، بروز و ظهور دیدگاه ها و دستیابی به توسعه پایدار هستند. در این بین، زنان نیز از این وضعیت مستثنی نبوده و فرصت حضور در سازمان های غیر دولتی، به عنوان نمادی از مشارکت را خواهند داشت. تشویق زنان و فراهم آوردن امکان حضور آنان در سازمان های غیر دولتی، آنان را به نیرویی سازنده تبدیل کرده و مشارکت اجتماعی آنان را بهبود می بخشد. با توجه به این که فعالیت در چنین سازمان هایی، داوطلبانه و غالبا بدون نفع اقتصادی می باشد، بررسی و تبیین عواملی که سبب مشارکت زنان به عنوان قشر عظیمی از جامعه، در این نها دها و امور خیر می گردد، ضروری به نظر م یرسد. این مقاله، با روش توصیفی تحلیلی و ابزار کتابخان های، به بررسی و تبیین این عوامل، متناسب با پتانسیل های زنان در پنج حو زه فردی، خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی و مذهبی پرداخته و عواملیهمچون عواطف، خانواده، تربیت، آموزش، سن، سواد، حقوق اقتصادی زن مسلمان، فاکتورهای مذهبی و دیگر موارد بیان گردیده است

مشارکت زنان، فعالیت داوطلبانه، خیریه، سازمان غیر دولتی