اثربخشی آموزش غنی سازی زناشویی با رویکرد گاتمن بر اختلال افسردگی اساسی MDD و بهزیستی روانشناختی زوجین جوان

هدف : بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی زناشویی با رویکرد گاتمن بر اختلال افسردگی اساسی MDD و بهزیستی روانشناختی روجین جوان می باشد روش : پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی دانست. طرح پژوهش حاضر آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود و از پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (PWBS) بعنوان ابزار اندازه گیری این مولفه ها استفاده شد. 30 زوج جوان که به مراکز مشاوره بهزیستی و رهنمون و پیوند استان تهران مراجع نموده اند به طور نمونه گیری تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). یافته ها : یافته های پژوهش نشان داد که میانگین تاثیر آموزش غنی سازی زناشویی با رویکرد گاتمن در کاهش افسردگی در مرحله پس آزمون کاهش چشمگیری داشته است. که نتایج حاکی از آن بود که بین نمرات افسردگی در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. لذا این فرض که آموزش آموزش غنی سازی زناشویی با رویکرد گاتمن در کاهش افسردگی تاثیر دارد، تایید می شود. میزان این تاثیر در مرحله پس آزمون 58 / 0 می باشد. مقایسه نتایج نشان داد که آموزش غنی سازی زناشویی با رویکرد گاتمن در سطح p≤0/01 در افزایش نمرات PCQ و PWBS موثر بوده است. و اکثر مولفه های پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ( به جز مولفه تسلط بر محیط ) در مرحله پس آزمون بیش از پیش آزمون بود.. همچنین نشان داده شد این روش درمانی بر ابعاد پذیرش خود، رابطه مثبت با دیگران، خودمختاری، زندگی هدفمند و رشد شخصی در بهزیستی روانشناختی تاثیر معناداری دارد نتیجه گیری: با توجه به مزایای آموزش غنی سازی زناشویی با رویکرد گاتمن در کاهش افسردگی و ارتقای بهزیستی روانشناختی زوجین جوان پیشنهاد می شود این روش در کنار روش های دیگر پزشکی آموزش داده شود.

Keywords:

آموزش غنی سازی زناشویی با رویکرد گاتمن , اختلال افسردگی اساسی MDD , بهزیستی روانشناختی