امیر خاکپور - دانشجوی مهندسی کامپیوتر، دانشگاه علم و صنعت ایران
بدری مرتضوی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

در ادبیات کهن ایران زمین نظم و نثرهای بسیاری که شامل پند های زیادی هستند، وجود دارند می توان در این مورد به آثار حکیمان بزرگی چون سعدی، فردوسی، حافظ، خیام و عطار و ... اشاره کرد. تعداد بیت ها و بندها در مجموعه ی این آثار به هزاران هزار عدد رسیده است. مسلما هدف سرایندگان این آثار فقط ذکر چند پند و نصیحت نبوده است و این حکیمان بزرگ می خواستند در قالب خواستنی نظم تجربه های زندگی خود را در اختیار دیگران قرار بدهند تا خوانندگان این آثار پند گیرند که هم در زندگی دنیوی به موفقیت برسند و مهم تر سعادت اخروی نصیبشان شود و در نهایت انسان ها بهتر زندگی کنند یا بهتر است بگوییم زندگی بهتری داشته باشند. هدف از این پژوهش بررسی پندهای باب هفتم گلستان سعدی در تاثیر تربیت می باشد. به منظور دست یابی به این هدف این باب توسط پژوهشگر مورد بررسی موشکافانه قرار گرفت و در انتها دریافتیم که سعدی در این باب و در قالب داستان هایی عبرت آموز نه تنها کودکان بلکه بزرگسالان را نیز مخاطب خودقرار می دهد. مهم ترین نتایجی که در این پژوهش به آن دست یافتیم می توان گفت بیشتر به هنر خود فخر کنیم نه به اصل و نسب پدری و آینده نگر باشیم و به خدا توکل کنیم و ایمان داشته باشیم که او مصلحت ما را می خواهد.

سعدی، پند، گلستان، باب هفتم، تربیت