تحلیل هم یپوندی هوش هیجانی و حمایت اجتماعی با سلامت روان در سالمندان (مطالعه موردی: سالمندان منطقه یک شهر تهران در سال 1396)

سالمندی دوره ی حساسی از زندگی است و توجه به نیازها و مسایل این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. در ایران جمعیت بالای 60 سال تا سال 2020 حدود 10 میلیون نفر و تا سال 2050 به بیش از 26 میلیون نفر خواهد رسید. در این بین سلامت روان به عنوان نشانه ای بارز از سازگاری بر ابعاد مختلف زندگی سالمندان است و در واقع بازتاب توازن میان آرزوهای شخصی و وضیت کنونی اوست. عوامل بسیاری مانند عوامل فردی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هوش هیجانی و حمایت اجتماعی بر میزان سلامت روان تاثیر می گذارند. لذا هدف این پژوهش رابطه هوش هیجانی و حمایت اجتماعی با سلامت روان در سالمندان بود. جامعه مورد نظر در این پژوهش، سالمندان منطقه یک شهر تهران در سال 1397 بودند که، از بین سالمندان منطقه یک شهر تهران؛ سالمندان کانون باز نشستگان وزارت نفت انتخاب و سپس 150 نفر از بین سالمندان کانون به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج بدست آمده بیانگر این بودکه، رابطه ی مولفه های هوش هیجانی با مولفه های سلامت روان معنادار بود ( 05 / 0> P ). فقط رابطه تنظیم هیجان ها و به کارگیری هیجان ها با نشانه های جسمانی معنادار نبود. درنتیجه افزایش مولفه های هوش هیجانی در سالمندان باعث می شود. مولفه های سلامت روان درآنها افزایش یابد. همچنین نتایج بدست آمده بیانگر این بود که، رابطه ی مولفه های حمایت اجتماعی با مولفه های سلامت روان معنادار بود ( 05 / 0> P ). فقط رابطه حمایت ملموس با نشانه های جسمانی و تعامل اجتماعی مثبت با نارسا کنشوری معنادار نبود. درواقع دریافت مولفه های حمایت اجتماعی توسط سالمندان باعث می شود مولفه های سلامت روان در آنها افزایش یابد.

Keywords:

هوش هیجانی , حمایت اجتماعی , سلامت روان , سالمندان