بررسی روش های اصلاح مساحت سطح تیتانیا بر پایه مزومتخلخل سیلیکا و بهبود خواص فوتوکاتالیستی آن

امروزه فاضلاب های تخلیه شده از صنایع رنگ و نساجی، که شامل مقادیر زیادی از آلاینده های آلی می باشند، عامل ایجاد آسیب های جدی به محیط زیست اند و با روش های سنتی تصفیه فاضلاب به سختی تخریب می شوند. به همین علت یافتن روش های پیشرفته ی نوین به منظور حذف بهتر این آلاینده های مضر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در چند دهه ی اخیر تخریب فوتوکاتالیستی آلاینده های آلی با استفاده از نانوذرات نیمه رسانا به منظور احیای محیط زیست به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. اما مشکلاتی همچون مساحت سطح پایین، کلوخه شدن در محلول و فعالیت فوتوکاتالیستی کم در نور مریی استفاده از این نانوذره را دچار چالش ها و محدودیت های کرده است. بنابراین استراتژی های زیادی برای افزایش قابلیت جذب و فعالیت فوتوکاتالیستی تیتانیا به کار گرفته شده است. یکی از مفید ترین راه حل ها اصلاح سطح این نانوذرات با نانومتخلخل های جاذب بوده است. از جمله مهم ترین مزایای این راه حل افزایش غلظت آلاینده در اطراف تیتانیا، جذب حد واسط های تولیدشده و قابلیت بازیافت آسان تر نانوفوتوکاتالیست ها می باشد. از آنجایی که روش های متنوعی برای این اصلاح سطح وجود دارد، در این مقاله روش های مختلف اصطلاح سطح تیتانیا با مزومتخلخل سیلیکا که یکی از مواد متخلخل با مساحت سطح بسیار بالا و پایداری حرارتی خوب و ویژگی های منحصربه فرد دیگری می باشد، مورد بررسی قرار گرفته است

Keywords:

فوتوکاتالیست , روش های اصلاح سطح , مزومتخلخل سیلیکا , تیتانیا