بررسی اثر ترکیبات نانو در مراحل استقرار و پرآوری درون شیشه ای پایه ی رویشی پسته UCB-1 Pistacia atlantica× P. integrima

نقش پایه در پسته، بسیار مهم و حیاتی میباشد. استفاده از پایه مناسب برای پسته میتواند نقش بسزایی در بهبود عملکرد کمی و کیفی آن داشته باشد. رشد و عملکرد بالا، مقاومت به ورتیسیلیوم و گموز و توسعه سیستم ریشه ای سطحی از ویژگی های متمایز کننده پایه UCB-1میباشد. تکثیر از این به شیوه کشت بافت با مشکلاتی از جمله ترشح مواد فنلی، آلودگی، سوختگی انتهایی و ریشه زایی سخت روبرو است. لذا به منظور رفع مشکل آلودگی باکتریایی، ریزنمونه ها درون غلظت های مختلف (صفر، 50، 100، 150 و200 میلیگرم برلیتر) نانوسیلور به مدت 3، 5 و 7 دقیقه غوطه ور شدند. همچنین، برای بهبود پرآوری و کاهش سوختگی انتهایی، غلظت های مختلف (صفر، 50، 100، 150 و200 میکروگرم برلیتر) نانولوله های کربنی در ترکیب با غلظت های مختلف (صفر، 0/5، 1، 1/5 و 2 میلیگرم برلیتر) بنزیل آدنین BA به محیط کشت پایه MS تغییر یافته اضافه گردید. نتایج حاکی از آن بود که با افزایش غلظت و مدت زمان غوطه وری ریزنمونه ها درون محلول نانوسیلور، میزان آلودگی درونی باکتریایی کاهش یافت به طوری که کمترین میزان آلودگی 8 درصد در بالاترین غلظت و بیشترین مدت زمان غوطه وری مشاهده گردید . در نهایت استفاده از غلظت 150 میلیگرم برلیتر نانوسیلور به مدت 7 دقیقه بهترین نتایج را نشان داد که منجر به بالاترین درصد استقرار 72 درصد گیاهچه ها گردید..همچنین استفاده از غلظت 200 میکروگرم برلیتر نانولوله کربنی به همراه 2 میلیگرم برلیتر بنزیل آدنین منجر به بیشترین ضریب پرآوری 4 نوساقه درهرشاخه و بیشترین طول نوساقه 3/68 سانتیمتر و کمترین درصد سوختگی 8 درصد در تیمار 200 میکروگرم نانولوله و بدون استفاده از بنزیل آدنین حاصل گردید.

Keywords:

استقرار , پایه رویشی UCB-1 , پرآوری , پسته , کشت درون شیشه ای , محیط کشت MS , نانوسیلور , نانولوله کربنی