رضا جعفری - کارشناس ارشد حسابداری، موسسھ آموزش عالی علامه امینی، بھنمیر
حمیدرضا غلام نیا روشن - استادیار حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل

موسسات کوچک و متوسط (SME) بیش از 95 درصد از شرکت ھا در سرا سر ج ھان را ت شکیل می دھ ند و بیش از 65 درصد از اشتغال را تشکیل می دھند. در سال 2009 ، ھییت استانداردھای بین المللی حسابداری (IASB)، استانداردھای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) را برای SMEها، بھ عنوان یک حرکت بھ سوی ھماھنگی با SME، صادر کرد. با توجھ بھ فقدان مطالعات در مورد پذیرش IFRS برای SMEs، ما بھ بررسی رابطھ بین عوامل اقتصاد کلان و تصمیم کشورھا برای اتخاذ IFRS برای SMEs می پردازیم. براساس نمونھ ای از 84 داوطلب و IFRS غیرقابل پذیرش برای SMEها، کشورھای توسعھ یافتھ و در حال تو سعھ، شواھدی وجود دارد کھ کشورھای بدون مجموعھ ملی استانداردھای حسابداری مالی برای SMEs، تجربھ استفاده از IFRS و یک سیستم حقوقی مشترک بیشتر ھستند احتمالا IFRS را برای SME ھا می پذیرد. این نتایج ممکن است بھ دلیل ھزینھ ھای معاملاتی کم، اھمیت داشتن برخی از آگاھی از گزارش IFRS با توجھ بھ پیچیدگی آن و متعلق بھ کشورھای مبتنی بر IFRS، تسھیل پذیرش IFRS برای SMEs است. علاوه بر ا ین، ما دریافتیم کھ کشورھای عضو اتحادیھ اروپا (EU) کمتر احتمال دارد برای اتخاذ استاندارد آگاھی از عوامل اقتصاد کلان موثر بر تصمیم برای تصویب IFRS برای SMEs برای جوامع مختلف کھ ھماھنگ سازی حسابداری بین المللی، مانند IASB، تنظیم کننده ھا و شرکت ھای حسابداری بین المللی را مفید می دانند، مفید است، زیرا این اطلاعات می تواند بھ آن ھا کمک کند کھ در سراسر جھان از استاندارد استفاده کنند.

موسسات کوچک و متوسط، اقتصاد کلان، IFRS،، ھییت استانداردھای بین المللی حسابداری