بررسی تاثیر هوش سازمانی بر یادگیری سازمانی در بین کارگزاران بیمه کشاورزی با تاکید بر تعدیل کننده خودتوسعه ای

هوش سازمانی مفهومی جدید در عرصه مدیریت است. در عصر اطلاعات قدرت ذهن، بر قدرت بازو برتری یافته است. با وجود شرایط نامطمین، پیچیده و پویای امروزی، بهره گیری از هوش سازمانی و توجه به فرآیند یادگیری در سازمان می تواند قدرت رقابت پذیری یک سازمان را افزایش دهد. در این مقاله به بررسی نقش هوش سازمانی بر یادگیری سازمانی در بین کارگزاران بیمه کشاورزی با توجه به نقش تعدیل کننده خود توسعه ای پرداخته شده است. روش پژوهش بر مبنای گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد هوش سازمانی آلبرخت (2003)، یادگیری سازمانی نیفه (2001) و و خودتوسعه ای کارکنان جورج سینگ() 2009 استفاده شده است. نتایج تحلیل داده ها از طریق آزمون رگرسیون خطی ساده و روش مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS نشان داد که هوش سازمانی و مولفه های آن )چشم انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، به کارگیری دانش، و فشار عملکرد( با توجه به نقش تعدیل کننده خودتوسعه ای کارگزاران بیمه کشاورزی بر یادگیری سازمانی تاثیر دارند.

Keywords:

هوش سازمانی , یادگیری سازمانی , بیمه محصولات کشاورزی , خودتوسعه ای