بررسی تحمل به شوری ارقام و لاین های جو دیم با استفاده از شاخص های تحمل به تنش

شوری در مقایسه با سایر تنشها رشد گیاهان را در مقیاس وسیع تری محدود میکند و افزایش تحمل به شوری از طریق برنامه های مدرن به نژادی در افزایش راندمان محصول نقش عمده ای داشته است. لذا انتخاب روشهای مناسب به نژادی برای دستیابی ارقام متحمل به شوری ضروری به نظر میرسد. در این تحقیق به منظور ارزیابی تحمل به شوری خاک در جو، 11 لاین و رقم جو دیم (آبیدر، سهند، ریحان 3، نصرت، انصار، ترش، کویر، لاین9114، لاین9114، لاین( 9119 در چهار تکرار به صورت دو آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 1344 کشت شدند. یک آزمایش به عنوان محیط بدون تنش در روستای آلاورق نرمال 1) دسی زیمنس) و آزمایش دیگر در روستای سامیان (تنش شوری با 9 دسی زیمنس) به عنوان محیط دارای تنش شوری در نظر گرفته شد. با استفاده از عملکرد دانه در شرایط بدون تنش (Yp) و تنش شوری (Ys)، شاخصهای تحمل به تنش ( STI)، تحمل ( TOL)، حساسیت به تنش (SSI)، متوسط محصول دهی (MP) و متوسط محصول دهی هندسی (GMP) محاسبه گردید. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت که با توجه به همبستگی مثبت و معنی دار عملکرد دانه در شرایط تنش و بدون تنش شوری، شاخصهای STI، GMP و MP به عنوان بهترین شاخصها انتخاب شدند. بر اساس شاخص تحمل به تنش لاین 9114 برای شاخص های متوسط محصول دهی هندسی، متوسط محصول دهی و شاخصهای تحمل به تنش برتر از سایر لاینها و ارقام بود.

Keywords:

ارقام و لاینهای جو , تنش شوری , شاخصهای تحمل