تاثیر تنش خشکی و کودهای زیستی بر صفات کمی و کیفی گیاه ماریتیغال (Silybum marianum)

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و کودهای زیستی بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی ماریتیغال آزمایشی در مزرعه آموزشی- پژوهشی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1931به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 9 تکرار انجام گرفت. کرتهای اصلی شامل آبیاری با 40، 60 و 80 درصد ظرفیت زراعی و کرت های فرعی شامل تغذیه گیاه با کودهای نیتروکسین به میزان 933 میلیلیتر در 1333 گرم بذر، کود نیتروکسین به میزان 633 میلی لیتر در 1333 گرم بذر، کود سوپرنیتروپلاس به میزان 933 میلی لیتر در 1333 گرم بذر، کود سوپرنیتروپلاس به میزان 633 میلیلیتر در 1333 گرم بذر و عدم مصرف کود بود. صفات مورد مطالعه شامل عملکرد دانه، وزن هزار دانه، درصد و عملکرد اسانس، درصد ماده آلی، درصد پرولین و درصد پروتیین دانه بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تنش خشکی بر وزن هزار دانه و عملکرد دانه تاثیر داشته و سبب کاهش آنها گردید. میزان درصد و عملکرد اسانس دانه تحت شرایط تنش خشکی ملایم %63) ظرفیت زراعی) افزایش یافت. همچنین اثر کودهای زیستی بر تمام صفات فوق معنیدار بود. برهمکنش تیمارهای تنش خشکی و کودهای زیستی بر وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد اسانس، عملکرد اسانس، درصد ماده آلی و پرولین معنیدار شد. بنابراین به نظر میرسد استفاده از 63 درصد ظرفیت زراعی مزرعه و کود زیستی سوپرنیتروپلاس به میزان 633 میلیلیتر در 1333 گرم بذر بهترین تیمار در تولید عملکرد ماده موثره ماریتیغال در شرایط کشت ارگانیک باشد.

Keywords:

ماریتیغال , کودهای زیستی , تنش خشکی , گیاه دارویی