غلامرضا هاجری حسامیه - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بیابانزدایی دانشگاه زابل
احمد پهلوانروی - دانشیار دانشگاه زابل
عباس خاک سفیدی - استاد دانشگاه زابل
زینب نوری کیا - کارشناسی ارشد مرتعداری

بیابانزایی مساله ای جهانی، با پیامدهای جدی برای تنوع زیستی، ایمنی محیط زیست، ریشه کنی فقر، ثبات اجتماعی-اقتصادی و تو سعه پایدار در سرا سر جهان میبا شد. منا سبترین روش برای تعیین شدت خطر بیابان زایی، استفاده از مدلهای تجربی است. در این تحقیق از مدل ESAs جهت ارزیابی خطر بیابان زایی خان محمدچاه شهرستان زاهدان استفاده شد. در مدل ESAs از 4 معیار خاک، پوشش گیاهی، اقلیم و مدیریت استفاده شد. دامنه امتیاز شاخصهای مدل 1 تا 2 میباشد. در نهایت نقشه خطر بیابان زایی با استفاده از این مدل نیز بدست آمد. بر اساس مدل ESAs حوزه خانمحمدچاه به دو کلاس (بیاثر و بحرانی) و چهار زیرکلاس N)، C1، C2 و (C3 تقسیم شد. از بین کلاسهای مذکور زیر کلاس بحرانی متوسط (C2) با 07/33 درصد از سطح منطقه بیشترین سطح منطقه را به خود اختصاص داد. معیارهای اقلیم و پوشش گیاهی در مدل ESAs موثرترین عوامل در بیابان زایی منطقه خان محمدچاه به شمار میروند.

خطر بیابان زایی، مدل ESAs، خان محمدچاه