وحیده زرین - دانشجوی دکترای دانشگاه هرمزگان، دانشکده علوم فنون دریایی
سولماز سلیمانی - دانشجوی دکترای دانشگاه هرمزگان، دانشکده علوم فنون دریایی

ترکیبات آلی در نفت با توجه به ماهیت سمی و تجمعی خود می توانند تاثیرات بسیار مخربی در حیات و سلامت گونه های جانوری و گیاهی دریا داشته باشند. ترکیبات نفتی با تجمع در بافت های چربی و عضلانی بدن آبزیان، سبب آلودگی گونه های آبزی مورد استفاده انسان خواهند شد. ورود ترکیبات نفتی به شبکه غذایی انسان از طریق این آبزیان، انواع مسمومیت ها و بیماری ها را برای انسان به دنبال خواهد داشت. هیدروکربن های نفتی بعد از ورود به دریا تحت تاثیر تغییرات گسترده فیزیکی و شیمیایی انحلال ، انتقال پخش، تبخیر، هوازدگی، امولسیون اکسیداسیون و رسوب گذاری و فعالیت های میکروبی قرار می گیرند. این ترکیبات با ورود به محیط دریا به علت حلالیت پایین و خاصیت آبگریزی جذب محیط های رسوبی و در رسوبات بستر دریا جمع می شوند. هیدروکربن ها در دریا، به طور کلی از دو منشا فعالیت های بیولوژیکی پلانکتونی، گیاهی، جانوری، باکتری ها، جلبک ها و فعالیت های انسانی به محیط وارد می شوند.

هیدروکربن های نفتی، میکروارگانیسم ها، خلیج فارس، آلودگی