احسان شیبانی - کرشناس ارشد مهندسی هوافضا، دانشگاه تربیت مدرس
علی دهقانیان - دانشجوی دکتری مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

کامپوزیت های زمینه پلیمری و کامپوزیت های ساندویچی امروزه در صنایع دریایی بسیار استفاده می شوند. رزین، الیاف، چسب و هسته چهار جزء اصلی این سازه ها هستند. در صنعت کامپوزیت ایران از چسب شناخت کمتری وجود دارد. چسب ها به دلیل اینکه دارای خاصیت Gap filling بوده و دمای اگزوترم پایین تر و انقباض کمتری نسبت به رزین دارند جهت پر کردن فضاهای خالی و استفاده در اتصالات سازه های کامپوزیتی شناورها مناسب می باشند. در این پژوهش استحکام برشی و چسبندگی برخی از چسب های رایج در ساخت سازه ای کامپوزیتی شناورهای دریایی ایران شامل چسب پایه اپوکسی Swancor 2532 A-B/F ساخت شرکت سوانکور و Araldie 2015 ساخت شرکت هانتسمن و چسب پایه پلی استر Leda R437 ساخت شرکت لاوسان با استفاده از ساخت و تست نمونه ها مطابق استاندارد ASTM D5868 با هم مقایسه می شوند. برای بررسی نتایج تست ها، دو فاکتور الگوی شکست در محل اتصال و مقدار استحکام برشی با یکدیگر مقایسه می شوند. علاه بر این، استحکام چسبندگی فلنج های دو تیر T شکل در سازه یک شناور دریایی که با استفاده از چسب و یا ترکیب رزین الیاف به یکدیگر متصل شده اند با استفاده از ساخت و تست نمونه ها بررسی می گردد.

کامپوزیت زمینه پلیمری، چسب، استحکام چسبندگی، تیر T شکل، رزین و الیاف