اثربخشی آموزش مهارت های زندگی پس از طلاق بر سلامت روان بانوان مطلقه شاهین شهر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی پس از طلاق بر سلامت روان بانوان مطلقه شاهین شهر بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه رجوع کننده به دادگاه در شهر شاهین شهر بودند. از آنجایی که مطالعه کل جامعه آماری مستلزم صرف هزینه و و قت زیاد می باشد لذا از بین افراد جامعه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی هدفمند، به این صورت که ابتدا نواحی مشخص شدند و بعد از آن مراکز مشاوره مشخص شدند و از بین مراکز مشاوره تعداد 30 نفر انتخاب شدند که به صورت تصادفی تعداد پانزده نفر در گروه کنترل و پانزده نفر در گروه مداخله گمارده شدند. برای گروه آزمایش، مداخلات مربوط به آموزش مهارت های زندگی پس از طلاق ارایه شد در حالی که به گروه کنترل آموزشی ارایه نگردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سلامت روان دروگاتیس و همکاران (1973) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS-22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد آموزش مهارت های زندگی پس از طلاق بر سلامت روان زنان مطلقه موثر می باشد، همچنین دیگر نتایج پژوهش حاضر نشان داد آموزش مهارت های زندگی پس از طلاق بر همه مولفه های سلامت روان افسردگی، خود بیمارانگاری، اضطراب، وسواس، حساسیت بین فردی، ترس مرضی، پارانوییا، پرخاشگری و روان پریشی به جزء پارانوییا موثر می باشد. بنابراین، این مطالعه اهمیت روش آموزش مهارت های زندگی پس از طلاق را بر ابعاد سلامت روان به جزء پارانوییا بانوان مطلقه را نشان می دهد.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی پس از طلاق , سلامت روان , طلاق