اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر کاهش تعارضات زناشویی زنان متاهل

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر کاهش تعارضات زناشویی متاهل انجام شده است. در یک طرح شبه آزمایشی، با پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل، از میان زنان مراجعه کننده به خانه های سلامت استان البرز تعداد 30 زن دارای تعارضات زناشویی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی، ( تحت واقعیت درمانی (n=15) ؛ 8 جلسه 90 دقیقه ای ) و کنترل (n=15) گمارده شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه تعارضات زناشویی را در دو مرحله خط پایه، پس از مداخله تکمیل کردند. داده ها با آزمون t دو گروه مستقل تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین میزان تعارضات زناشویی در دو گروه در سطح (0/01=) وجود دارد و این بدان معنا است که میانگین نمرات گروه آزمایش که تحت واقعیت درمانی قرار گرفتند، در مقیاس تعارضات زناشویی به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافته است. همچنین نتایج تحلیل خرده مقیاس های تعارضات زناشویی حاکی از آن است که در تمامی خرده مقیاس ها، متغیر مستقل (واقعیت درمانی) با اطمینان 99% و در سطح (α=0/01) اثرگذار بوده. نتایج این پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی می تواند در بهبود تعارضات زناشویی زنان متاهل دارای تعارضات زناشویی موثر باشد و یک روش انتخابی برای بهبود متغیر مذکور می تواند باشد.

Keywords:

واقعی درمانی , تعارضات زناشویی , زنان متاهل