زهره مرتضایی - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه پیام نور واحد امارات، امارات
محمد اورکی - دانشیار دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

محققان تاکید دارند بر پیشگیری از افسردگی در زنان باردار چرا که تاثیر منفی چشمگیری بر تمام ابعاد زندگی مادر می گذارد. ادامه اختلال و عدم تشخیص به موقع آن منجر به تطابق غیر موثر مادر با کودک، همسر و خانواده و در نتیجه، عدم توانایی انجام وظایف مادری و همسری می گردد که در صورت تشدید منجر به تراژدی خودکشی مادر یا فرزند کشی می گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی واقعیت درمانی بر نشخوار فکری و نگرش های ناکارآمد زنان باردار مبتلا به افسردگی بود. در یک طرح نیمه آزمایشی، با پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل، تعداد 30 زن باردار از میان مراجعه کنندگان به بخش زایمان بیمارستان شریعتی به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به گروه آزمایش n=15 ؛ تحت واقعیت درمانی طی 10 جلسه گروهی یک بار در هفته و گروه کنترل n=15 گمارده شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، نشخوار فکری و پرسشنامه سنجش نگرش ناکارآمد را در دو مرحله پیش آزمون، پس از مداخله تکمیل کردند. و در پایان داده ها با تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که از لحاظ کاهش نگرش های ناکارآمد و نشخوار فکری تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل در مراحل پس آزمون وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی می تواند در کاهش نگرش های ناکارآمد و نشخوار فکری زنان باردار مبتلا به افسردگی موثر باشد.

واقعیت درمانی، نشخوار فکری، نگرش های ناکارآمد، زنان باردار