محسن عبدالهی - عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه لرستان خرم آباد

یکی از تحولات قرن حاضر، شکل گیری جنبش های اجتماعی جدید و سهم آنها از قدرت در سطوح داخلی و خارجی است، ضرورت مطالعه ی جنبش های اجتماعی جدید، که نقطه ی اتصال شهروندی به فرایند توسعه ی سیاسی تلقی می شود، موجب تغییر در روابط قدرت سیاسی و معیارها و عوامل آن برای دولت، جامعه ی مدنی و شهروندی می شود. شهروند قرن بیست و یکم، به جای بیان مطالبات از طریق مشارکت نهادینه شده ی رسمی و حکومتی، به گروه های خارج از محدودیت های حکومتی و مشارکت غیر نهادینه ملحق می شود. در قرن حاضر، نه تنها سلطه ی بی قید و شرط دولت ملی یک فضیلت محسوب نمی شود، بلکه به واسطه ی تمرکززدایی از دولت و افزایش شمار فعالان غیردولتی، نظیر گروه های قومی، مذهبی، نژادی، زبانی، جنسیتی، مدنی و زیست محیطی، یک گرایش فزاینده به سوی این جنبش ها مشاهده می شود، به گونه ای که می توان این قرن را عصر تکامل جنبش های اجتماعی جدید نام گذاری کرد.

جنبش های اجتماعی جدید، توسعه، دولت، جامعه ی مدنی، شهروندی