نقش دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی در رضایتمندی زناشویی زنان در آستانه طلاق

پژوهش حاضر با هدف توصیف و بررسی نقش پیش بینی کننده متغیرهای دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی در رضایتمندی زناشویی و دیگر ابعاد مرتبط با آن در زوجین در آستانه طلاق شهرستان زاهدان انجام شده است. جامعه آماری مراجعه کنندگان طلاق به دادگاه شهید موسی نوری شهرستان زاهدان از زمستان 1396 تا بهار 1397 بوده که تعداد 81 نفر از بانوان مراجعه کننده یه دادگاه شهرستان زاهدان که در مراحل مختلف رسیدگی پرونده قرار داشتند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی با استفاده از سه پرسشنامه مقیاس دلزدگی زناشویی CBM، پرسشنامه رضایتمندی زناشویی اینریچ و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی می باشد. تحلیل داده ها با استفاده از از شاخص های توصیفی همچون میانگین، انحراف استاندارد و واریانس از آزمون های آماری t تک نمونه ای و تحلیل رگرسیون به منظور آزمون فرضیات پژوهش و جهت براورد اعتبار پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ ونرم افزار SPSS-20 استفاده گردید. یافته ها نشان می دهد که میزان رضایتمندی زناشویی در زوجین در آستانه طلاق پایین تر از حد متوسط می باشد. همچنین رضایتمندی زناشویی در زوجین در آستانه طلاق توسط کیفیت زندگی و مولفه های آن پیش بینی می گردد اما توسط دلزدگی زناشویی پیش بینی نمی گردد.

Keywords:

دلزدگی زناشویی , کیفیت زندگی , رضایتمندی زناشویی , زوجین در آستانه طلاق