ضمانت اجراهای آرای صادره از دیوان عدالت اداری ایران

شکل گیری و نهادینه شدن یک جامعه مردم سالار و پایدار مستلزم توجه جدی به حقوق مردم می باشد. اقتضای عدالت آن است که در جامعه نهادهایی باشند که عهده دار نظارت بر اعمال دولت باشند، تا بدین وسیله از خود سری ماموران و سازمان های دولتی جلوگیری به عمل آید و آزادی و حقوق مردم تضمین گردد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران گام های اساسی دراین زمینه برداشته شد، به موجب اصل 173 قانون اساسی نهادی نظارتی تحت عنوان دیوان عدالت اداری تشکیل شد که وظیفه خطیر رسیدگی به شکایات و تظلمات مردم نسبت به مامورین یا واحدها یا آیین نامه های دولتی و احقاق حقوق آنها را برعهده دارد و این مرجع به عنوان یک دادگاه اختصاصی در ساختار قوه قضاییه نقش مهمی در کنترل اداری دولت دارد، اما به نظر می رسد نتواسته به طور کامل در تحقق اهداف و ماموریت های خود موفق عمل نماید که می توان گفت بیشتر این نقص ها در مرحله بعد از صدور آراء و اجرای آراء رخ می نماید. به همین دلیل هدف این نوشتار این است که مبحث مورد غفلت یا کمتر مطالعه شده این مرجع یعنی ضمانت های اجرایی آراء صادره از دیوان را مورد بررسی قرار دهد تا مشخص گردد که آیا آرای صادره از دیوان اجرا می شوند و ضمانت اجراها به عنوان یک اهرم در برابر مستنکفین تا چه حد کارایی دارند و به چه صورت هایی اعمال می شوند. روش انجام این پژوهش به صورت کاربردی می باشد و روش اجرای آن هم به صورت توصیفی- تحلیلی است و روش جمع آوری اطلاعات هم به صورت اسنادی و کتابخانه ای انجام گرفته است. حاصل و نتیجه این نوشتار بیانگر این واقعیت می باشد که ضمانت اجراها بیشتر به صورت حکم به انفصال موقت از خدمات دولتی اعمال می شوند که برای اثر بخشی بیشتر بایستی تشدید گردند و از سازو کارهای محکم تری برخوردار شوند تا بتوانند موثرتر واقع گردند.

Keywords:

دیوان عدالت اداری , اجرای آراء , ضمانت اجرا , استنکاف , انفصال از خدمت