ماهیت کلام تربیتی و نسبت آن با فلسفه تعلیم و تربیت

کلام تربیتی یکی از قلمروهای علم کلام در ارتباط با علوم تربیتی است. از این رو ضروت دارد تبیین چیستی کلام تربیتی مبتنی بر علم کلام و ناظر به گزارهای تربیتی صورت پذیرد. پژوهش حاضر با هدف بازخوانی معناشناسی کلام تربیتی و ارایه تعریفی جامع از آن، به عنوان یک حوزه میان رشته ای جدید با روش توصیفی– تحلیلی صورت گرفته است. بدین منظور، از رهگذر نقد و بررسی اجمالی تعاریف علم کلام و دستیابی به تعریفی جامع، به تحلیل ماهیت کلام تربیتی و شاخص های آن می پردازیم. تبیین روش، موضوع و هدف در کلام تربیتی و نسبت سنجی کلام تربیتی در رابطه با فلسفه تعلیم و تربیت، با هدف مرزبندی و ایجاد تمایز با سایر دانش های همسو با آن، رسالت دیگر نگارنده در پژوهش حاضر است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مهمترین ویژگی ممتاز کلام تربیتی، نحو ارتباط گزاره های تربیتی با دانش کلام است. تبیین حیثیت تعلقیه گزاره های تربیتی به ذات، افعال و صفات الهی از یک سو و مبتنی بودن کلام تربیتی بر آموزه های دینی، معیاری برای بازشناسی این دانش از سایر حوزه های نزدیک به آن خواهد بود.

Keywords:

علم کلام , کلام تربیتی , فلسفه تعلیم و تربیت , گزاره های تربیتی