سیمین اصغری نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی و دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
امید پارسه - دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی و دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد
محمود صیادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی و دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تحلیلی و تفسیری مبانی فلسفی و روانشناختی تعلیم و تربیت می باشد که به صورت اسنادی با استفاده از منابع کتابخانه ای در فروردین 1397 انجام شد. در تاریخ تمدن بشری افلاطون نخستین کسی بود که به حرفه ی معلمی پرداخته و کمال مطلوب و روش هایی برای تعلیم و تربیت پیشنهاد کرده است، او نخستین کسی بود که فلسفه ای برای تعلیم و تربیت داشته است، نتایج به دست آمده نشان می دهد که تعلیم و تربیت در زندگی بشر مهم ترین و اساسی ترین جنبه ی زندگی است به شکلی که هرگونه انحراف در تعلیم و تربیت باعث انحراف در مسیر زندگی می شود، توانایی های انسان در زندگی ظهور و بروز پیدا می کند و انسانیت انسان تحقق می یابد، هدف غایی تربیت اسلامی، پرورش انسان های مقرب الهی است که شاکله ی دینی در وجود او به طور کامل شکل بگیرد و رفتارهای دینی ریشه دار از او سر بزند تربیت از منظر فلسفه ی اسلامی به ایجاد وضعیت مناسبی اطلاق می شود که زمینه و شرایط لازم را برای بروز و ظهور استعدادهای فطری انسان ها فراهم می کند، مبانی روانشناختی و مبانی فلسفی بر یکدیگر تاثیر می گذارند و به دنبال هم می آیند، مبانی روانشناختی می تواند محتوایی فلسفی و یا فلسفی تجربی داشته باشد، محتوای فلسفی مبانی روان شناختی از آنجا ناشی می شود که هر نظریه روان شناختی بر مفروضات فلسفی معینی تکیه می کند و این امر به صورت آشکار یا ضمنی، امری اجتناب ناپذیر است. اما هنگامی که یک نظریه روان شناختی پس از برگرفتن مفروضات فلسفی خود، به یافته های تجربی نیز دست بازد، آنگاه می توان از این یافته های تجربی مبتنی بر مفروضات فلسفی، به عنوان مبانی فلسفی تجربی یاد کرد.

تحلیلی و تفسیری، مبانی فلسفی، مبانی روانشناسی، تعلیم و تربیت