مصادیق، ویژگی ها و آثار حسن معاشرت زوجین

اگرچه ازدواج و تشکیل خانواده در میان ملل مختلف جهان، امر مقدسی است و انسجام خانواده به جامعه ای سرشار از نظم و انضباط منجر خواهد شد، اما آنچه به استحکام این عنصر بنیادی اجتماع می انجامد، نوع روابط زوجین و لزوم حسن معاشرت آنها با یکدیگر است به نحوی که معاشرت به معروف، تآثیر فراوانی بر فضای عمومی خانواده و بر فرزندان دارد. خوش رویی، صداقت و صمیمیت، داشتن روابط عاشقانه، خوش بینی، عفو و بخشودگی، احترام و تکریم، وفای به عهد، هدیه دادن و قدردانی، پذیرش و درک متقابل و احساس مسیولیت نسبت به یکدیگر از مصادیق حسن معاشرت همسران اهل مدارا محسوب می شود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی و با روش کتابخانه ای و اسنادی، به مطالعه مصادیق حسن معاشرت آن در بستر خانواده و در روابط زوجین، می پردازد و آثار حقوقی آن را تشریح می نماید. موثرترین نقش در حفظ، گرمابخشی و در نهایت تشیید کانون مقدس خانواده، معاشرت بر اساس اصول اخلاقی و مبتنی بر موازین انسانی، ضرورت توجه و احترام زوجین به یکدیگر از یافته های اساسی این پژوهش به شمار می آید.

Keywords:

زن , مرد , حسن معاشرت , فقه اسلامی , حقوق ایران