داوری امور مدنی در ایران

مفهوم داوری از دیرباز تقریبا در عرف تمام جوامع وجود داشته و در شرع مقدس و سیره معصومین (ع) نیز به حل اختلاف به شیوه داوری تاکید شده است. امروزه داوری به دلیل امتیازاتی که نسبت به رسیدگی در دستگاه قضایی دارد به عنوان اصلی ترین روش حقوقی جهت حل و فصل اختلافات شناخته شده است. لذا با توجه به نقش و جایگاه مهم این نهاد در جامعه، سعی گردید که در این نوشتار با بررسی مواد 454 الی 501 قانون آیین دادرسی مدنی که راجع به مقوله داوری تدوین شده و نیز مروری بر منابع و مراجع علمی از دکترین حقوقی در این خصوص، به تعریف مفاهیم موضوع، اقسام داوری، فواید و مزایای نهاد مذکور، تشریح فرآیند داوری، تبیین دعاوی قابل ارجاع و غیر قابل اجرا به داور، موارد بطلان رای صادره و در نهایت زوال داوری پرداخته شود که در نهایت نیز مشخص گردید که قلمرو رسیدگی به شیوه داوری صرفا مختص دعاوی حقوقی و امور مدنی، غیر از دعاوی راجع به اصل نکاح، فسخ نکاح، طلاق ، نسب و دعوای ورشکستگی با ممنوعیت مطلق در ارجاع، و دعاوی مرتبط با اموال دولتی و عمومی و نیز التزام به داوری تبعه خارجی با ممنوعیت نسبی در ارجاع است.

Keywords:

داور , داوری , امور مدنی