نقش نوع شخصیت با کیفیت زندگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه: یک طرح ارتباطی

زمینه و هدف: شخصیت عاملی عمده در رتباط بین تنش و سلامتی است؛ به گونه ای که نحوه ارزیابی افراد از موقعیت های تنش زای زندگی و نیز فرایندهای مقابله ای که این افراد به کار می گیرند، بستگی زیادی به ویژگی های شخصیتی افراد دارد. نوع شخصیت افراد با کیفیت زندگی افراد می تواند ارتباط داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین نوع شخصیت با کیفیت زندگی در دانشجویان کرمانشاه انجام شد. روش تحقیق: در این پژوهش توصیفی مقطعی، 280 دانشجوی مشغول به تحصیل در سال 1396 به روش طبقه ای تصادفی مبتنی بر حجم، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه شخصیت آیزنک مشتمل بر سه نوع شخصیت (درونگرایی، روان پریش خویی و روان رنجورخویی)، فرم کوتاه 36 ماده ای سنجش کیفیت زندگی (SF-36) تدوین شده توسط سازمان بهداشت جهانی. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS21 و آزمون کروسکال والیس و تایوسی و تایوبی کندال در سطح معنی داری P≤0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج ارتباط مستقیم معنی داری را بین شخصیت و کیفیت زندگی (P<0/001؛ r=0/672) و همچنین ارتباط معکوس معنی داری بین درونگرایی و کیفیت زندگی (P=0/003؛ r=-0/153)، روان پریش خویی و کیفیت زندگی (P<0/001؛ r=-0/631) روان رنجورخویی و کیفیت زندگی (P<0/001؛ r=-0/601) نشان داد. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، نوع شخصیت یکی از عوامل مهم پیشگویی کننده کیفیت زندگی است؛ به نظر می رسد یادگیری راه های مقابله ای مناسب در دانشجویان می تواند سطح آسیب پذیری آنها را نسبت به عوامل تنش زا کاهش دهد و میزان سلامتی و کیفیت زندگی را تحت کنترل درآورد.

Keywords:

دانشجویان , شخصیت , کیفیت زندگی