پیش بینی خود کار آمدی بر اساس هوش معنوی

تحقیق حاضر با هدف پیش بینی خود کار آمدی براساس متغیر هوش معنوی انجام پذیرفته است. جامعه آماری در این پژوهش معلمان مرد ابتدایی در منطقه یک شهرستان قم می باشد که تعداد آنها 380 نفر بوده است. در این پژوهش نمونه گیری که به روش در دسترس انجام شد تعداد 110 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها ( اطلاعات ) شامل پرسشنامه خودکارآمدی شرر (GSES) پرسشنامه هوش معنوی کینگ بوده است. نتیجه تحقیق نشان داد بین هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان مرد مدارس، ابتدایی آموزش پرورش ناحیه 1 قم رابطه معناداری مشاهده نمی شود (r=0/189؛ sig=0/109 ). علت این امر بیشتر در پایین بودن توان آزمون هوش معنوی و نامفهوم بودن گویه های آن ارزیابی شده است.

Keywords:

خودکارآمدی , هوش معنوی , معلمان , استان قم