آموزش جغرافیا با رویکرد پویایی دانش آموزان متوسطه شهر زابل

اکثر مردم صرفا برداشت هایی مبهم از محتوای جغرافیای علمی دارند. هنوز مردمی را می توان یافت که کماکان فکر می کنند جغرافی دانان بایستی انبوهی از اطلاعات را دانسته و از جمعیت تمامی شهرهای جهان مطلع بوده و یا نام تمامی کشورهای جدید در قاره آفریقا را دانسته و به توانند آنها را روی نقشه نشان دهند. شناخت نام مکان های مختلف جغرافیایی تنها جزیی از رشته جغرافیا است اما نه اینکه تمامی جغرافیا به این مقالات منحصر شود. در پایان دهه 1960 ، آموزش جغرافیا که از بیم کشیده شدن به عرصه مناظرات سیاسی دستخوش رکود و بی تحرکی بود، در شرایطی به سر نمی برد که بتواند به جوانان ادراکی شایسته تر از جهان ارایه دهد و این اساسی ترین اتهامی بود که علیه تدریس جغرافیا عنوان می شد. جغرافیای دبیرستانی و دانشگاهی در جریان رخدادهای 1982 مورد بی مهری و بد رفتاری بسیار قرار گرفت. ایام جنگ سرد، دو قطبی شدن جهان، پیایش پدیده کم رشدی، ایجاد جامعه اروپا، انفجار جمعیت در شهرهای جهان همه و همه زمینه ای مناسب برای به هنگام کردن آموزش جغرافیا فراهم آوردند، ولی جغرافیا در امر نوگرایی و تجدید ساختار خود راه به جایی نبرد. اما در سال های دهه 1970 شاهد گسترش انکار ناپذیر آموزش جغرافیا و تغییر در محتوای کتب درسی و الحاق فصولی تازه به این کتاب ها بود.

Keywords:

آموزش , جغرافیا , رویکرد پویایی , دانش آموزان , متوسط , زابل