پریسا دادگر - آموزگار ابتدایی آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان
اله نظر علی صوفی - عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان، پردیس رسالت زاهدان

نظریه شناختی هوش های چندگانه گاردنر به عنوان یکی از نحله های روانشناختی با پرداختن به اصل تفاوت های فردی دانش آموزان و معلمان راهی جدید در آموزش و برنامه درسی ایجاد نموده است. برخورداری از توانایی های هوشی گوناگون، دانش آموزان و معلمان را در فرآیند یادگیری و یاددهی، موفق و راه رسیدن به هدف های آموزشی را تسهیل می نماید. هدف از مطالعه ی حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش های چندگانه گاردنر بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش آزمایشی و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور 60 دانش آموز دختر مقطع ابتدایی پایه ی چهارم به شیوه ی نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و به روش تصادفی در گروه های آزمایش ( 30 نفر) و کنترل ( 30 نفر)، گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده به منظور جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه هوش های چندگانه گاردنر وآزمون پیشرفت تحصیلی بود. آموزش بر روی گروه آزمایش در طول یک ترم تحصیلی بصورت مداوم ارایه گردید. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مبتنی بر هوش های چندگانه گاردنر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی بطور معنی داری موثر است (p<0.001).

هوش چندگانه، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان ابتدایی