اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی در شادکامی دانش آموزان

مقدمه: تفکر چگونه شاد زیستن ایده ای است که از دیرباز ذهن بشر را به خود معطوف کرده است. به گونه ای که بشر پیوسته به دنبال یافتن راهکاری برای بهزیستی، کسب لذت و بهره بیشتر از زندگی بوده است. شادکامی اشاره به احساس مثبتی دارد که با کلماتی چون رضایتمندی و بهروزی بیان می شود. یکی از واژه هایی که مکررا در مرور متون، معادل شادکامی به کار رفته است هدف این پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی در شادکامی دانش آموزان دختر پایه نهم مقطع متوسطه اول شهرستان قیامدشت در سال تحصیلی 97-96 می باشد. روش : جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر پایه نهم مقطع متوسطه اول شهرستان قیامدشت بود. نمونه اولیه این پژوهش 179 نفر دانش آموز دختر مشغول به تحصیل در پایه نهم بود. ابتدا پرسشنامه شادکامی آکسفورد به عنوان پیش آزمون اجرا شد سپس جهت بررسی فرضیه های پژوهش، 30 نفر از دانش آموزان که در آزمون شادکامی آکسفورد نمره های پایینی کسب کرده بودند، انتخاب و به گونه تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. در مرحله بعد، به گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه 1 ساعته، مهارت های مثبت اندیشی آموزش داده شد. درحالی که گروه گواه هیچ گونه آموزشی را دریافت نکردند. یک هفته پس از پایان جلسه های آموزشی، پرسشنامه شادکامی آکسفورد به عنوان پس آزمون روی هر دو گروه اجرا گردید. یافته ها: تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس روی تفاضل میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر افزایش شادکامی معنادار است. بحث: نتایج بدان معناست که آموزش مهارت های مثبت اندیشی برتغییر شادکامی در آزمودنی های گروه آزمایش مرحله پس آزمون موثر بوده است و شادکامی آنها را افزایش داده است روانشناسی مثبت گرا بعنوان یک کار علمی به درک و تبیین شادکامی و پیش بینی عوامل موثر برآن می پردازد و به عنوان یک کوشش بالینی به جای اینکه نقص ها را برطرف کند و بر آن تمرکز کندبه افزایش شادکامی می پردازد.

Keywords:

آموزش مهارت های مثبت اندیشی , شادکامی , دانش آموزان