امید اشکانی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

در فرآیند ریخته گری تبریدی چدن خاکستری از قالب ماسه ای معمول استفاده می شود که از یک طرف تحت تماس یک مبرد مسی یا چدنی قرار گرفته است که باعث افزایش نرخ سرد شدن و در نهایت تولید چدن خاکستری تبریدی می شود. چنین قطعه ای معمولا در قطعاتی نظیر تایپت خودرو که نیازمند مقاومت به سایش و سختی بیشتری است استفاده دارد که حداقل باید 70% کاربید در سطح شکل گیرد. در این پژوهش چدن خاکستری ریخته گری شده با استفاده از دو مبرد مسی و چدنی تحت بررسی قرار گرفته است. همچنین اثر عناصر آلیاژی کروم و منگنز و ارتباط منگنز با گوگرد بررسی شده است. نتایج نشان داد با استفاده از مبرد مسی، درصد کاربید تشکیل شده در سطح 2 حدود 70% افزایش می یابد. این در حالی است که با استفاده از مبرد چدنی درصد کاربید به 54% کاهش یافت. همچنین نتایج نشان داد در اثر افزایش منگنز تا 1 درصد وزنی در ترکیب آلیاژ، درصد کاربید افزایش می یابد. در صورتی که درصد منگنز به کمتر از 0/8 درصد وزنی در ترکیب آلیاژ برسد، به علت تشکیل ترکیب MnS درصد کاربید در منطقه تبریدی به شدت افت پیدا کرده و در حالت استفاده از مبرد مسی به 59% کاهش می یابد. کروم نیز نقش مشابهی در کاربیدزایی دارد. لذا به عنوان یک نتیجه نهایی می توان اینگونه دانست که استافده از درصد بهینه کروم، منگنز و استفاده از مبرد مسی می تواند منجر به تشکیل بیش از 70% کاربید در منطقه تبریدی شود.

چدن خاکستری، ریخت گری تبریدی، کارتید، مىطق تبریدی