مطالعه نقش تعدیل گر عزت نفس بر رابطه بین سرمایه روانشناختی و خودسودمندی معلمان

این تحقیق با هدف بررسی نقش تعدیل گری عزت نفس بر رابطه بین سرمایه روان شناختی و خودسودمندی به مرحله اجرا درآمده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه معلمان پایه ابتدایی ناحیه آموزش و پرورش مشهد که 1584 نفر می باشند در نظر گرفته شده است. نمونه آماری در این تحقیق بااستفاده از فرمول کوکران 319 نفر و از روش نمونه گیری به شیوه طبقه ای تصادفی ساده انتخاب شدند.این تحقیق از حیث هدف، کاربردی قلمداد می شود . ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه بود. دراین پژوهش از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) که شامل 4 بعد (امیدواری، تاب آوری،خوش بینی و کارآمدی) و دارای 24 گویه و از پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1967) که شامل 4بعد (عزت نفس عمومی، عزت نفس خانوادگی، عزت نفس شغلی، عزت نفس اجتماعی) دارای 58 گویه واز پرسشنامه خود سودمندی بندورا (1997) که شامل 4 بعد (دستاوردهای عملکردی، تجربه های جانشین،ترغیب کلامی و حالات فیزیولوژیکی) و دارای 25 گویه می باشد, استفاده شده است، که پس از تایید رواییو پایایی در مدارس ابتدایی ناحیه 4 آموزشوپرورش مشهد مورد آزمون قرارگرفت. در این تحقیق از رواییصوری و روایی اعتبار محتوا استفاده گردیده است و پایایی آنها به ترتیب نیز با استفاده از آلفای کرونباخمقدار 0,752 و 0,871 و 0,868 برآورد شده است. در نهایت طبق بررسی های انجام شده به این نتیجهمی رسیم که عزت نفس رابطه بین سرمایه روانشاختی و خود سودمندی معلمان را تعدیل می کند.

Keywords:

سرمایه رواشناختی , خود سودمندی , عزت نفس , آموزش وپرورش مشهد