سمیه آذین مهر - کارشناس ارشد حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدیشهر
مجتبی غفاری - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدیشهر

مصونیت عاملی است که زوال مسیولیت کیفری را به طور نسبی یا مطلق موجب می شود و غالبا از وجود کیفیت و یا حالتی در شخصی مرتکب نشات گرفته یا در بعضی موارد به صورت استثنایی از اوضاع و احوال و شرایطی که موجب تحقق جرم شده است، ناشی می شود، مصونیت ممکن است تمام جرایم را در برگیرد یا شامل مصادیق خاصی از جرایم شود. مصونیت به اعتبار دامنه و گستره شمول آن به مصونیت ماهوی و تشریفاتی از یک سو و مصونیت مطلق و نسبی از سوی دیگر تقسیم می شود. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایرانهیچ مقامی دارای مصونیت قطعی و دایمی از اتهامات ارتکابی و انتصابی نیست اما حسب مورد برای رسیدگی به این اتهامات مراجع مختلف، براساس شان و شخصیت مقامات تعیین شده است. به عنوان مثال رسیدگی به اتهامات رییس جمهور، بر اساس قانون اساسی چنان که بر اثر جرایم عمومی باشد در دادگاه های کیفری رسیدگی میشود و در موارد خاص در مراجع قضایی صالحه صورت می گیرد.

مصونیت،استقلال قاضی، تعقیب، اشتباه، تقصیر