سامان حیدرزاده سهی - کارشناسی مدیریت صنعتی، موسسه آموزشی فاران، تهران، ایران
علیرضا جلالی - استاد راهنما، موسسه آموزشی فاران، تهران، ایران

امروزه با توجه به افزایش سرعت زندگی و تنش های روزمره، استرس به جزیی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره انسان ها تبدیل شده است. که یکی از مهم ترین عوامل کاهش کارآمدی افراد است و در نهایت منجر به کاهش بهره وری سازمان می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت استرس بر افزایش بهره وری سازمان و سلامت روانی کارکنان انجام شده است. در این پژوهش از بین 116 نفر از کارکنان یک سازمان، دو گروه شاهد 26 و مداخله 26 به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابتدا با پرسش نامه های عملکردکارکنان اچیو بر اساس مدل هرسی و گلداسمیت و استرس شغلی اسیپو میزان عملکرد و استرس شغلی کارکنان اندازه گیری شد، سپس آموزش مدیریت استرس شغلی برای گروه مداخله اجرا شد و دوباره میزان عملکرد و استرس شغلی کارکنان به منظور مقایسه بین اختلاف تفاوت نمره های میانگین های بین دو گروه اندازه گیری شد. تحلیل داده ها از طریق آزمون t مستقل و t زوجی، به وسیله نرم افزاز SPSS انجام شد. نتایج نشان دهنده تاثیر آموزش مدیریت استرس بر کاهش استرس شغلی کارکنان می باشد. هم چنین آموزش مدیریت استرس باعث افزایش میزان عملکرد و بهره وری در گروه مداخله شد. با توجه به نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر، آموزش مدیریت استرس می تواند استرس شغلی کارکنان را کاهش دهد و منجر به افزایش میزان عملکرد کارکنان شود، لذا کارکنان باید با آگاهی از میزان تحمل استرس پذیری خود و بکارگیری راهکارهای علمی برای افزایش قدرت تحمل و فشارپذیری فردی خود قدم برداشته و در راستای سالم سازی محیط و ارتقاء سلامت روان سازمان حرکت کنند تا انرژی هایی که ناخواسته صرف تنش های محل کار می شود، برای ارتقاء کمیت و کیفیت و تحقق اهداف سازمان مربوطه به کار گرفته شود.

افزایش بهره وری سازمان، مدیریت استرس، بهداشت و سلامت روانی